അങ്ങനെ ഒരു ഓണക്കാലം കൂടി അവസാനിക്കാറായി. കോളേജ് തുറക്കുന്നത് തന്നെ ഒരു യുനിവേഴ്സിററി പരീക്ഷിയോടുകൂടെയാണ്. എല്ലാവരും ഓണമൊക്കെ അടിച്ചുപൊളിച്ചോ? ഓണമെന്നു പറയുമ്പോള്‍ തന്നെ നമുക്ക് ഓര്‍മ്മ വരുന്നത് പൂക്കളം, ഓണക്കോടി, സദ്യ, പായസം, ഓണക്കളികള്‍...ഇതൊക്കെയായിരിക്കുമല്ലോ. എന്നാല്‍ എനിക്ക് ആദ്യം ഓര്‍മ്മ വരുന്നത് സ്കൂളില്‍ എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച ഒരു കുട്ടിയെയാണ്, അവള്‍ എഴുതിയ ഒരു പ്രബന്ധത്തെ കുറിച്ചാണ്. ഒമ്പതാം ക്ലാസ്സിലെ ഓണം വെകേഷന്‍ കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോള്‍ മലയാളം അധ്യാപിക ഈ വര്‍ഷം എങ്ങനെ ഓണം ആഘോഷിച്ചു എന്നതിനെക്കുറിച്ച് എഴുതാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലുള്ള ഈ കുട്ടി (വളരെ സത്യസന്ധമായി)എഴുതിയത് ഇങ്ങനെയാണ്:
എല്ലാ വര്‍ഷത്തെയും പോലെ ഈ വര്‍ഷവും ഓണം അടിപൊളിയായി ആഘോഷിച്ചു (അടി പൊളിയാതെ സൂക്ഷിച്ചാല്‍ മതി). വീട്ടില്‍ അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു (അങ്ങനെ എടുത്തു പറയണമെങ്കില്‍ സാധാരണ അച്ഛനും അമ്മയും ഈ കുട്ടിയും ഒന്നിച്ചുണ്ടാകാറില്ല എന്നായിരിക്കുമോ ഉദ്ദേശിച്ചത്?). തിരുവോണ ദിവസം ഞാന്‍ അതിരാവിലെ എട്ടു മണിക്ക് എഴുന്നേറ്റു (മറ്റുള്ള അവധി ദിവസങ്ങള്‍ വച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ അത് 'അതിരാവിലെ' തന്നെയാണ്). മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ വേലക്കാരി മുറ്റത്തു പൂക്കളമൊരുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു (ആ വേലക്കാരിക്കെങ്കിലും ബോധമുണ്ടല്ലോ, അതുമതി). പ്രാതല്‍ കഴിച്ചുകൊണ്ട് ടീവിയില്‍ അന്ന് ആദ്യമായി അവതരിപ്പിച്ച സൂപ്പര്‍ ഹിറ്റ്‌ സിനിമ അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും ഒന്നിച്ചിരുന്നു കണ്ടു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഞങ്ങള്‍ നഗരത്തിലെ പ്രശസ്തമായ സാഗര്‍ ഹോട്ടലില്‍നിന്ന് ചിക്കന്‍ ബിരിയാണി കഴിച്ചു (അന്നൊന്നും അവിടെ മൊബൈല്‍ ക്യാമറ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന ശുഭപ്രതീക്ഷയോടെ). പിന്നീട് ഞങ്ങള്‍ മിഠായി തെരുവില്‍ കറങ്ങാന്‍ പോയി.വൈകുന്നേരം നാല് മണി മുതല്‍ ആറര വരെ ഞങ്ങള്‍ കോഴിക്കോട് ബീച്ചില്‍ ആഘോഷിച്ചു കളിച്ചു തിമര്‍ത്തു (ബീച്ചിലുള്ള പാലം തകര്‍ന്നു പോയത് തിരമാലകളുടെ ആക്രമണത്തില്‍ ആണെന്നാണ്‌ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചിരുന്നത്. ഇപ്പോഴല്ലേ കാര്യം പിടികിട്ടിയത്...). അതിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ പാരഗണ്‍ ഹോട്ടലില്‍ കയറി വെളേളപ്പവും ഫിഷ്‌ മോളിയും അടിച്ചു. എന്നിട്ട് വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങി (ഏതായാലും കോഴിക്കോടുള്ള ഒട്ടുമിക്ക ഹോട്ടലുകളും ഈ ഓണത്തിന് കയറിയിറങ്ങിയല്ലോ). ഈ ഓണം എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവമാണ്!
ഇതായിരുന്നു ആ കുട്ടിയുടെ ഓണം. വലിയ വലിയ സിറ്റികളിലൊക്കെ ഇങ്ങനെതന്നെ ആണ് ഓണം എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല, കാരണം ഞാനും അതെ സിറ്റിയില്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്നു ജീവിച്ച ഒരാളാണ്. പിന്നെ എന്തുകൊണ്ടാണ് പല മലയാളികളുടെയും ഓണാഘോഷം ഹോട്ടലുകളിലും ബീച്ചുകളിലും ടിവിയുടെ മുന്‍പിലുമായി ഒതുങ്ങി പോകുന്നത്? ഇതിനു ആരെയാണ് കുറ്റം പറയേണ്ടത്???
അങ്ങനെ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളുമായി ഈ ഓണം ദൂരേക്ക്‌ മാഞ്ഞു പോകുകയാണ്...
ഇനി അടുത്ത ഓണത്തിന് വേണ്ടി നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം......
എല്ലാ വര്‍ഷത്തെയും പോലെ ഈ വര്‍ഷവും ഓണം അടിപൊളിയായി ആഘോഷിച്ചു (അടി പൊളിയാതെ സൂക്ഷിച്ചാല്‍ മതി). വീട്ടില്‍ അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു (അങ്ങനെ എടുത്തു പറയണമെങ്കില്‍ സാധാരണ അച്ഛനും അമ്മയും ഈ കുട്ടിയും ഒന്നിച്ചുണ്ടാകാറില്ല എന്നായിരിക്കുമോ ഉദ്ദേശിച്ചത്?). തിരുവോണ ദിവസം ഞാന്‍ അതിരാവിലെ എട്ടു മണിക്ക് എഴുന്നേറ്റു (മറ്റുള്ള അവധി ദിവസങ്ങള്‍ വച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ അത് 'അതിരാവിലെ' തന്നെയാണ്). മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ വേലക്കാരി മുറ്റത്തു പൂക്കളമൊരുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു (ആ വേലക്കാരിക്കെങ്കിലും ബോധമുണ്ടല്ലോ, അതുമതി). പ്രാതല്‍ കഴിച്ചുകൊണ്ട് ടീവിയില്‍ അന്ന് ആദ്യമായി അവതരിപ്പിച്ച സൂപ്പര്‍ ഹിറ്റ്‌ സിനിമ അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും ഒന്നിച്ചിരുന്നു കണ്ടു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഞങ്ങള്‍ നഗരത്തിലെ പ്രശസ്തമായ സാഗര്‍ ഹോട്ടലില്‍നിന്ന് ചിക്കന്‍ ബിരിയാണി കഴിച്ചു (അന്നൊന്നും അവിടെ മൊബൈല്‍ ക്യാമറ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന ശുഭപ്രതീക്ഷയോടെ). പിന്നീട് ഞങ്ങള്‍ മിഠായി തെരുവില്‍ കറങ്ങാന്‍ പോയി.വൈകുന്നേരം നാല് മണി മുതല്‍ ആറര വരെ ഞങ്ങള്‍ കോഴിക്കോട് ബീച്ചില്‍ ആഘോഷിച്ചു കളിച്ചു തിമര്‍ത്തു (ബീച്ചിലുള്ള പാലം തകര്‍ന്നു പോയത് തിരമാലകളുടെ ആക്രമണത്തില്‍ ആണെന്നാണ്‌ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചിരുന്നത്. ഇപ്പോഴല്ലേ കാര്യം പിടികിട്ടിയത്...). അതിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ പാരഗണ്‍ ഹോട്ടലില്‍ കയറി വെളേളപ്പവും ഫിഷ്‌ മോളിയും അടിച്ചു. എന്നിട്ട് വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങി (ഏതായാലും കോഴിക്കോടുള്ള ഒട്ടുമിക്ക ഹോട്ടലുകളും ഈ ഓണത്തിന് കയറിയിറങ്ങിയല്ലോ). ഈ ഓണം എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവമാണ്!
ഇതായിരുന്നു ആ കുട്ടിയുടെ ഓണം. വലിയ വലിയ സിറ്റികളിലൊക്കെ ഇങ്ങനെതന്നെ ആണ് ഓണം എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല, കാരണം ഞാനും അതെ സിറ്റിയില്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്നു ജീവിച്ച ഒരാളാണ്. പിന്നെ എന്തുകൊണ്ടാണ് പല മലയാളികളുടെയും ഓണാഘോഷം ഹോട്ടലുകളിലും ബീച്ചുകളിലും ടിവിയുടെ മുന്‍പിലുമായി ഒതുങ്ങി പോകുന്നത്? ഇതിനു ആരെയാണ് കുറ്റം പറയേണ്ടത്???
അങ്ങനെ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളുമായി ഈ ഓണം ദൂരേക്ക്‌ മാഞ്ഞു പോകുകയാണ്...
ഇനി അടുത്ത ഓണത്തിന് വേണ്ടി നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം......
